Konfiguracja sieci

Klient sieci (z ang. Network client) to urządzenie (najczęściej komputer), które wykorzystuje różne usługi sieciowe oferowane przez serwer.

Karta sieciowa, także NIC (z ang. Network Interface Card) to specjalne karty rozszerzeń montowane w gniazdach na płycie głównej komputera, które umożliwiają podłączenie kabli sieciowych i rozpoczęcie przygody z Internetem. Służą one do przekształcania pakietów danych w sygnały, które są przesyłane w sieci komputerowej. Karty NIC pracują w określonym standardzie, np. Ethernet, Token Ring, FDDI, ArcNet, 100VGAnylan.

Dla większości standardów karta NIC posiada własny, unikatowy w skali światowej adres fizyczny, znany jako adres MAC, przyporządkowany w momencie jej produkcji przez producenta, zazwyczaj umieszczony na stałe w jej pamięci ROM. 

Adres ten można dynamicznie zmieniać (o ile stosowane oprogramowanie na to pozwala). Obecnie bardzo popularna jest karta sieciowa z interfejsem USB.

ROM, czyli rodzaj pamięci urządzenia elektronicznego, która zawiera stałe dane potrzebne w pracy urządzenia - na przykład procedury startowe komputera.

Interfejs, czyli przejściówka, która pozwala na komunikację między dwoma urządzeniami.

Uniwersalna magistrala szeregowa - USB (z ang. Universal Serial Bus) to rodzaj portu komunikacyjnego komputerów. Port USB jest uniwersalny w tym sensie, że można go wykorzystać do podłączenia do komputera wielu różnych urządzeń (np.: kamery wideo, aparatu fotograficznego, telefonu komórkowego, modemu, skanera, klawiatury, przenośnej pamięci itp). Urządzenia podłączane w ten sposób mogą być automatycznie wykrywane i rozpoznawane przez system, przez co instalacja sterowników i konfiguracja odbywa się w dużym stopniu automatycznie. Możliwe jest takżepodłączanie i odłączanie urządzeń bez konieczności wyłączania czy ponownego uruchamiania komputera.

Protokół sieciowy (z ang. Network Protocol) to (w sieci komputerowej) zbiór powiązań i połączeń jej elementów funkcjonalnych. Tylko dzięki nim urządzenia tworzące sieć mogą się porozumiewać. Ponieważ zwykle w sieci pracuje wiele komputerów, konieczne jest:

• podanie sposobu określania właściwego adresata,
• sposobu rozpoczynania i kończenia transmisji,
• sposobu przesyłania danych.

Przesyłana informacja może być porcjowana, co oznacza, że protokół musi umieć odtworzyć informację w postaci pierwotnej. Ponadto informacja może z różnych powodów być przesłana niepoprawnie - protokół musi więc wykrywać i usuwać powstałe w ten sposób błędy.

Różnorodność urządzeń pracujących w sieci może być przyczyną niedopasowania szybkości pracy nadawcy i odbiorcy informacji, wtedy protokół powinien zapewniać synchronizację przesyłania danych poprzez zrealizowanie sprzężenia zwrotnego pomiędzy urządzeniami biorącymi udział w transmisji. Ponadto, z uwagi na możliwość realizacji połączenia między komputerami na różne sposoby, protokół powinien zapewniać wybór optymalnej (z punktu widzenia transmisji) drogi.

5.1. Protokoły klasyczne

5.2. Protokoły sieciowe

5.3. Domeny